Deze dag maken we een wandeling met een ranger bij West Thumb. Hier loopt een boardwalk langs allerlei fumaroles en geisers. Het gebied ligt aan het meer en ook in het meer liggen 'cones', zoals de inmiddels uitgewerkte fishing cone. Vroeger werd deze door hengelaars gebruikt om op te staan tijdens het vissen. Hadden ze beet, dan werd de vis - nog aan de haak - boven het hete water gehangen en gekookt, de zogenoemde 'hook and cook'- methode. De methode was niet geheel zonder gevaar: verscheidene vissers liepen brandwonden op, de cone raakte beschadigd en vermoedelijk was de gekookte vis ook niet echt gezond door het in het water aanwezige arseen.
We bezoeken daarna het visitor center in Grant Village, waar Judith en Marijke tot junior ranger benoemd worden (hier hebben ze allerlei opdrachten voor moeten doen). Vervolgens bekijken in het Visitor Center de tentoonstelling over de grote brand van 1988 (deze hebben wij indertijd vanuit de lucht gezien toen we van New York naar San Francisco vlogen voor onze eerste Amerika-vakantie).
We eten bij de deli in het Lake Hotel en gaan daarna in de lounge boerenbridge spelen. We hebben het de kinderen deze vakantie geleerd en ze zijn er al snel zeer bedreven in.
Aan het eind van de middag rijden we naar Canyon om te gaan eten en om te kijken of we nog wildlife zien. Onderweg doen we nog de 'loop' bij Mud Vulcano. Hier hangen vreselijke zwaveldampen, maar de pruttelende modderpotten zijn erg leuk om te zien.
We eten in de Canyon Village Dining Room. Hoogtepunt is de Yellowstone Caldera; een truffeltaartje met warme vloeibare chocola van binnen, mjam! We rijden terug als het nog licht is, want ik wil nog wat foto's van de vallei maken. Op de parkeerplaats staat naast ons iemand door een kijker te turen en hij vertelt mij dat hij een grizzlybeer gespot heeft. Binnen de kortste keren staat de hele familie met hem mee te kijken. Het blijkt een moeder met 3 jongen. In de verrekijker zijn ze goed te zien maar helaas zijn er met het blote oog alleen wat stipjes te zien, dus ook deze bear encounter kan niet op de gevoelige plaat vastgelegd worden.
Terugrijdend komen we een merkwaardige file tegen. De voorste van de tegenliggers is namelijk geen auto maar een joekel van een bizon, die op zijn gemak over de weg loopt. Een rare gewaarwording zo'n enorm beest dat op je af komt lopen. Later rijden we nog langs Fishing Bridge. Veel muggen en pelikanen maar helaas geen elanden. Maar goed, we hebben onze portie wildlife wel gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten