dinsdag 18 oktober 2011

17 juli Cody - Yellowstone

17 juli Van Cody naar Yellowstone
Overnachting: cabin Mammoth Hot Springs, 69 dollar
Afstand 261 km



Omdat we nog eieren over hebben van de doos van twaalf die we in Hill City hebben gekocht (zelfs in een campingwinkel heb je geen kleinere hoeveelheden) gaan we 's morgens een eitje bakken. Ook maken we gebruik van het gratis pancake ontbijt en dan kunnen we er wel weer even tegen.
We verlaten Cody via de 296 om via de Chief Joseph Hwy naar de 212 te rijden. Daar zullen we niet meteen linksaf gaan richting Cooke City maar eerst nog een stuk de Beartooth Hwy rijden. Het stuk in de omgeving van Cody dat we gisteren reden was erg vlak, maar nu komen we in heuvelachtiger terrein. Het was in deze omgeving dat Chief Joseph en zijn volk op de vlucht voor het Amerikaanse leger door Yellowstone trok; een vlucht van meer dan 1500 mijl die pas 40 mijl voor de Canadese grens (waar ze in veiligheid zouden zijn geweest) eindigde. De Beartooth Scenic Highway is inderdaad de moeite waard. De weg kronkelt langzaam omhoog en wordt steeds smaller. De uitzichten zijn prachtig, we zien veel meertjes, en komen steeds meer stukken met sneeuw tegen.  De weg is merkwaardigerwijze wel druk. Onderweg komen we namelijk zeker 2000 motorrijders, type easy riders, tegen die onderweg zijn naar een Rock-festival. We stoppen bij een riviertje voor een picknick, maar als we de auto uitstappen worden we belaagd door enorme hoeveelheden muggen en we vluchten weer snel de auto in. Hierna rijden we door tot we een hoogte van meer dan 3000 meter bereikt hebben.





Dan keren we om, en rijden via Cooke City naar de noordoost-ingang van Yellowstone. Bij de ingang ontvangen we het bekende kaartje van de NPS, en de Yellowstone Today. Hierin staat veel informatie over wegafsluitingen, trails, highlights, wat te doen als je slechts 1 dag hebt, welke ranger-programma's er zijn, etc. 
Hoewel het deel tussen de Northeast Entrance en Tower Falls niet het meest bekende stuk van het park is - te weinig spectaculair waarschijnlijk - genieten we van het uitzicht. Aan weerszijden van de weg strekt de vallei zich uit, en er stromen verschillende riviertjes vlak langs de weg, zoals de Pebble Creek. Al gauw zien we bij zo'n riviertje de eerste kudde bizons. Erg ver weg, maar gezien de hoeveelheden moeten dit wel bizons zijn. We zitten zo naar die bizons te turen dat we allemaal een doodschrik krijgen als er - na een bocht in de weg - opeens een enorme bizon aan de rechterkant van de weg staat, op nog geen meter afstand van de auto.

Dit gedeelte van het park (de Lamar Valley) is ook het deel waar de kans op het zien van wolven het grootst is. Maar helaas, niet op het midden van de dag. De eerste plaats die we aandoen is Tower. We lopen naar de Tower Falls (niet echt spectaculair). De kinderen zijn meer geïnteresseerd in de souvenirwinkel naast het parkeerterrein. De weg van Tower naar Canyon is afgesloten in verband met wegwerkzaamheden. Dit stond op de NPS-site al maanden van tevoren aangegeven, en we hebben met onze plannen hier al rekening meegehouden.




Het wegennet in Yellowstone bestaat uit een soort 8. Omdat nu het stukje van rechtsboven naar rechtsmidden afgesloten is, kan je niet het bovenste rondje rijden. Om te voorkomen dat we nu erg veel dezelfde stukken heen en weer moeten rijden, hebben we nu in twee plaatsen (zowel in Mammoth Hot Springs als in Lake) een cabin geboekt.


Van Tower rijden we naar Mammoth, waar we ons registreren. We hebben een vrijstaande cabin met een veranda. Van buiten ziet het er vervallen uit, maar binnenin ziet het er een stuk beter uit. Het is net een gewone motelkamer, maar dan zonder douche en toilet, daarvoor moeten we even verderop zijn. Wel heeft het een eigen wasbak. Rond de cabins lopen overal eekhoorntjes rond, druk bezig met bedelen.


  Gelukkig weet Marijke als gediplomeerd junior ranger dat je de squirrels niet mag voederen.

's Avonds eten we in het restaurant bij het hotel. Het enige alternatief in Mammoth is de Terrace Grill, een wat misleidende naam voor een ordinaire hamburgertent. Ons restaurant is tamelijk duur en de prijs-kwaliteitverhouding houdt niet over. De kinderen krijgen een soort boekje als menukaart. Er zit een bladzijde in waarop je stickers kan plakken die je kunt krijgen in de cadeaushops die je in diverse plaatsen in het park kan vinden. Als je vier stickers hebt, dan krijg je een cadeau. Marijke haalt na het eten gelijk haar eerste sticker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten