Eigenlijk hadden we hier in de buurt ook nog het Badlands NP willen bezoeken, maar we hebben gisteren bedacht dat het toch wel erg veel zou worden. Op naar Sheridan dus, via een scenic byway. We maken zelf ons ontbijt, slaan wat etenswaren in voor onderweg en rijden richting Hill City.
Hier brengen we eerst een bezoek aan Wade's Gold Mill. De kinderen mogen hier zelf goud zoeken. We zijn de enige bezoekers. Daardoor hebben de eigenaar en zijn broer uitgebreid tijd om de kinderen de kunst van het goudzoeken bij te brengen. Eerst krijgen ze een uitgebreide uitleg over het "pannen", ze laten zien hoe je uit een schaal met zand eventuele goudklompjes kunt opsporen.
De heren halen hun zand uit een rivierbedding verderop. Er liggen twee heuvels met puin. De kinderen mogen hier zelf wat uitscheppen. Marijke kan niet kiezen en neemt uit beide bergen een schep. Vervolgens moeten ze aan het werk. In een bak met water worden eerst de lichtere delen eruit gehaald. Tegelijkertijd worden grote stenen verwijderd. Mooie exemplaren worden opzij gelegd. Uiteindelijk blijft er een schaal over met fijne korrels. Judith is de eerste die een stukje goud vindt. Dan vindt Marijke gelukkig ook iets. Het is een redelijk groot stuk en de heren Wade zijn erg geïnteresseerd uit welke berg puin Marijke's vondst kwam. Helaas, ze heeft van beide hopen iets geschept, dus dat is niet meer na te gaan. Behalve goud vinden ze ook kwarts en granaat.
Devil's Tower, bekend van Steven Spielberg's film Close Encounters, is onze volgende stop. Over de rots, die al van ver te zien is in het verder vlakke landschap lopen verticale strepen. Volgens een indiaanse legende zijn ze van een grote beer die zijn klauwen in de rotswand zette toen deze naar boven wilde klimmen.
We lopen er een eindje langs. Je kunt er helemaal omheen lopen, maar omdat het gaat regenen duiken we het visitor center in waar we wat kaarten kopen, en dan gaan we verder.
We rijden verder, langs de I90, via Buffalo naar Sheridan. Het is een lange weg, met weinig onderbrekingen. Zo hier en daar passeren we een dorpje, meestal slechts een paar huizen. Bij elk gehucht staat het inwonertal aangegeven, soms niet meer dan 20. De regen is allang weer opgehouden, het is hier droog en kaal.
In Sheridan hebben we een Best Western geboekt, in de Main street. We vinden het zonder problemen. Het motel ligt aan beide kanten van de Main street, de delen zijn verbonden door een luchtbrug. We eten in de Sanford's Grub Pub & Brewery waar we heel toevallig terechtkwamen, al wandelend over de Main Street. Martin dacht dat je wel lopende vanaf je motel onderweg een restaurant zou tegenkomen. Ik liep net te verzuchten dat je in Amerika echt niet moest denken dat je lopend naar een restaurant kon gaan (er was in geen velden of wegen iets te bekennen) totdat het ons opeens opviel dat er veel mensen ergens op een hoek een nogal obscuur uitziend pandje binnenliepen. Wij er voorzichtig achteraan, bleek het een geweldig leuk ingericht restaurant te zijn, met ongelofelijk veel TV's, kitsch en vele soorten bier.
"The maze of rooms at Sanford's, located in a 1907 historic building, is decorated like the dorm room of a junkman's son: Televisions, beer signs, and license plates are crammed to the rafters. You might even say the same about the dinner menu, which leans toward Cajun dishes, with really good jambalaya and Cajun-flavored burgers and steaks -- try the New York strip Cajun-style. But the restaurant also has a whole lot of other things, including some items, like fried okra, that you wouldn't expect to see above the Mason-Dixon Line. Sanford's is a good spot for beer drinkers, with a seemingly unlimited selection of bottled beers, plus the restaurant's own Cloud's Peak Raspberry Wheat, a stout, and an amber ale."
Martin heeft een sandwich met allerlei onduidelijke dingen, maar zo overheerlijk dat ik spijt heb dat ik dat niet ook gekozen heb. De hot dog van Marijke past niet eens op het toch al niet kleine bord. Na afloop wordt er vriendelijk aangeboden of we wat mee willen nemen. Wel handig als je een kamer hebt met koelkast en magnetron! Het restaurant is een echte aanrader, de plaats waar we deze vakantie het lekkerste gegeten hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten