dinsdag 18 oktober 2011

31 juli Yosemite

31 juli

Yosemite
Overnachting: Yosemite Lodge, 156 dollar
Afstand 0 km


We ontbijten in de Food Court, het tweede restaurant bij de Lodge. Het is een enorme cafetaria-achtige ruimte waar je zelf bij verschillende counters je bestelling kunt opgeven. Voor het ontbijt kun je kiezen tussen pannenkoeken, al dan niet met worst of spek, en roereieren of gebakken eieren, ook met worst of spek.

De brandlucht buiten is nu sterker dan gisteren, we zullen ook de komende dagen merken dat de ochtenden nog nevelig zijn van de branden, maar dat de lucht in de middag weer helemaal helder is. Aan het eind van ons verblijf is ook 's ochtends niets meer van het vuur te merken.

Als we in de shuttlebus zitten horen we dat morgen de laatste dag is dat dit seizoen geraft kan worden; de waterstand in de Merced-river wordt te laag om nog te kunnen raften. Daarmee staat ons programma voor morgen dus vast, want de dames hebben zich erg op het raften verheugd.

We bezoeken het Indiaanse dorp en de begraafplaats. Dit laatste dankzij de opdrachten in het Junior Ranger programma. Een opdracht in het programma is om bepaalde namen terug te vinden op de begraafplaats. De kinderen hollen enthousiast van grafsteen naar grafsteen We leren heel wat over de eerste blanken in Yosemite en over hun doodsoorzaken (val van een paard, meegesleurd door een rivier).




Later op de dag doen we een rangerwandeling. Het onderwerp is beren. We hopen dat we ergens naar toe gaan waar de kans op het zien van beren groot is, maar dat gebeurt niet. Wel horen we erg veel over de geschiedenis van de beren in Yosemite. Er is een tijd geweest dat het heel populair was bij de toeristen om de beren te voederen. Dit leidde er toe dat de beren steeds brutaler en opdringeriger werden. Nu is het ten strengste verboden om de beren en andere wilde dieren te voeren. Ook het laten slingeren van voedsel in de auto of in een tent is verboden. Alle etenswaren (en ander lekker ruikende dingen zoals zeep) moeten in een bearbox bewaard worden, of in de motelkamer. We begrijpen van de ranger dat de beren zo slim zijn dat ze na een paar jaar in de gaten hebben hoe ze een bearbox moeten openen, en dan moet er weer een nieuwe bearbox uitgevonden worden. Dat beren slim zijn blijkt ook wel uit het verhaal van de chevrolet-bear; deze beer had eens in de kofferbak van een chevrolet veel lekkers gevonden. Hij kon het autotype herkennen en deze beer ging daarna alle kofferbakken van hetzelfde model te lijf. Ook de Volkswagen-beer is beroemd. Deze auto had blijkbaar een model waarbij de deuren bij een klap automatisch opensprongen. De beer had dit in de gaten en wist alle volkswagens open te krijgen door net zo lang op het dak te springen tot de deuren open gingen.

Het is druk in de vallei. Geen wonder, het is een weekend en het is hoogseizoen. Zo gauw je echter buiten de vallei komt, valt het heel erg mee met de drukte.

's Avonds eten we weer in de food court. Er zijn drie 'stations', een Italiaans deel, een deel voor grill gerechten (zeg maar hamburgers) en een à la carte deel. Ieder van ons heeft zo zijn eigen voorkeur. Grootste probleem is om het zo te timen dat we alle vier ongeveer tegelijkertijd met onze bestelling bij de kassa staan. Het eten is hier een stuk goedkoper dan in de Mountain room en zeker niet slecht. Naast de warme gerechten zijn er verschillende salades en andere bijgerechten te krijgen.

1 opmerking: